Je raakt er aan gewend,de zon die altijd  schijnt.

Het zoemen van een bij, een vliegtuig dat verdwijnt.

 

Je raakt er aan gewend,de wind die altijd waait.

Met zijn onzichtbare adem over de wereld waait.

 

Je raakt er aan gewend,het werken dag na dag.

De krant met heel zijn lading die je dan lezen mag.

 

Je raakt er aan gewend,een deur die altijd klemt.

Het lopen door de bossen, een auto die plots remt.

 

Je raakt er aan gewend,zelfs aan je beste vrind

Maar nooit raak ik gewend aan het huilen van een kind.