Protectionisme

Wat we verder zullen zien is dat het protectionisme verder zal gaan toenemen in Westerse landen. Door uitzonderlijk hoge eisen (invoerheffingen) te gaan stellen ten aanzien producten uit derde en tweede wereld landen blijven die op een achterstand. Bij tweede wereld landen moet je denken aan landen als India en veel zuid Amerikaanse landen, Brazilië, Argentinië, etc. Dat beperken, en beschermen van de eigen markt, zal de nodige conflicten opleveren. We zien ook al dat het Westen grondstoffen gaat veilig stellen voor eigen gebruik en daar waar een tekort dreigt, zijn alternatieven nauwelijks voorhanden. Net als het veilig stellen van de eigen markt brengt ook het veilig stellen van grondstoffen onvermijdelijk conflicten met zich mee, wie in de wereld om zich heen kijkt ziet daar nu de gevolgen al van. Dat is altijd al zo geweest, recente oorlogen (tweede wereldoorlog 1940-1945 en golfoorlogen) waren daar voorbeelden van.

Vooral Amerika is, met ± 30% van het totale energieverbruik in de wereld, de grootste verslinder. Amerikanen zijn echt niet van plan om een stapje terug te doen, hoewel daar de benzineprijzen ook stijgen en het leven duurder wordt. Vanaf 1997 is het, Amerikaanse Syncrude oil en sinds 1999 Shell oil in Albion, bezig in Canada een gebied van 100.000 hectare bos af aan het graven. Dit, om tegemoed te komen aan de vraag naar olie in de wereld, vooral voor China. Het is niet de makkelijkste manier van olie winnen. Vergeleken met de huidige manier van olie winning, is dit de duurste manier. Kosten, 10 X hoger dan de gangbare manier van winning. Het is voorspelbaar dat de komend 15 jaar olie en oliegerelateerde producten, zoals plastic etc. 10 tot 15 X duurder worden. Daardoor zullen de kosten van levensonderhoud evenredig stijgen. Oliemaatschappijen zijn per definitie geen filantropische instellingen, investeringen gedaan, zullen toch rendement op moeten leveren. Shell heeft al 4 miljard dollar geïnvesteerd in de winning van olie uit zand, want daar heb ik het over, in Canada, en gaat nog eens 3 miljard dollar investeren de komende jaren. Deze investeringen moeten per dag 155.000 vaten olie op gaan leveren, willen ze kostendekkend werken en winst maken. Neveneffect, Shell wil de grootste worden op het gebied van oliewinning uit zand vandaar die forse investeringen. Bijkomend nadelig effect, 100.000 hectare bos moet gekapt en het is nog maar de vraag, hoewel afgesproken, of daar bos voor terug komt. Het is namelijk zo dat Shell en Syncrude bij de winning van olie uit zand een techniek gebruikt, al bekend sinds 1923, waardoor het zand wat overblijft steriel is. Dat komt, omdat de olie rondom de zandkorrel zit, en alleen door verhitting eruit gewassen kan worden bij een temperatuur van ± 88°. Daardoor wordt het zand wat over is steriel en hoewel het teruggestort wordt is, ik het al gezegd, de vraag of daar iets op groeit in de toekomst. Dat het winstgevend is blijkt wel uit de cijfers, er zit voor 15.000.000.000 dollar aan olie in de Canadese grond. 15 triljard dollar, 15 met negen nullen ja. Tel uit je winst.

Bij al deze cijfers over investeringen bij de winning van olie uit zand door Shell, moet je bedenken dat, Syncrude oil, dergelijke bedragen ook investeert. Strijd der giganten voor de winning van olie, voor ons welzijn. Daarom stel ik voor het eerlijk te verdelen. Voor de Amerikanen is het een veilige gedachte, dat het voor hun eigen deur ligt.