De Europese rekening

Er moet nog een rekening worden betaald waarvan de meeste onder ons zich niet eens bewust zijn. Dat is de schuldenlast van de West Europese landen, ja zeker, die rekening gaan wij met zijn allen betalen, een voorwaarde voor een verenigt Europa. Door middel van rentestijgingen gaan wij meebetalen om de schuldenlast van West Europese landen af te lossen. Onze eigen Zalm heeft met betrekking tot het overschrijden van de 3% norm die was afgesproken binnen de EU nog heftig tegengestribbeld maar is toen netjes door de groten in de hoek gezet en staat daar nu nog, heel alleen. Wie denkt Zalm wel dat hij is?

Hoe dan ook wij gaan meebetalen en politieke leiders moeten daar eerlijk in zijn.

Het is onmogelijk om je daar aan te ontrekken. Waarom? Omdat de noodzaak van een verenigt Europa groter is dan de noodzaak op lokaal niveau (landelijk) door te blijven modderen. Willen wij meespelen op het wereldtoneel is het snel vormen van een verenigd Europa een bittere noodzaak en wel binnen tien jaar vanaf nu (2006). Dat moet, om tegenwicht te bieden aan de nu bestaande economische machtsblokken zoals Amerika, Japan, Taiwan, Korea en, nu al op de vierde plaats, China.

Dat houdt tevens in dat er in Europa een tweepartijenstelsel moet ontstaan gevormd door liberalen en sociaal-democraten, politieke partijen moeten keuzes maken tussen, simpel gezegd, links of rechts, lukt dat niet dan komt er nooit een verenigt Europa. De politiek zal daar hard aan moeten werken en wat dat betreft staat de klok op vijf voor twaalf.